Wednesday, May 2, 2018

Da One That Ghost Away


DIRECTOR: Tony Y. Reyes   LEAD CAST: Kim Chiu, Ryan Bang, Enzo Pineda, Maymay Entrata, Edward Barber  STORY and SCREENPLAY: Danno Kristoper C. Mariquit, Daisy Cayanan, Dip B. Mariposque  EDITED BY: Chrisel G. Desuasido  GENRES: Comedy, Horror  MUSIC: Jessie Lasaten  PRODUCTION COMPANY: ABS-CBN Film Productions   DISTRIBUTED BY: Star Cinema  COUNTRY:    Philippines  LANGUAGE: Filipino, English  RUNNING TIME: 2 hours 
Technical Assessment: 2

Moral Assessment: 2.5
Cinema Rating:V14
MTRCB Rating: PG

Si Carmel (Kim Chiu) ay nangunguna at nagtatag ng negosyong “PEKTUS” – isang grupo ng mga ispiritista na nagpapalayas ng mga elemento o mga multo sa isang bahay o anumang gusali.  Kasama niya rito ang matalik na kaibigang si Jeje (Ryan Bang). Bagama’t nasa lahi ni Carmel ang pagiging ispiritista – ang lola niya (Marissa Delgado) ay isang kilalang ispiritista – wala pa ring tunay na kapangyarihan si Carmel kung kaya’t ang kanyang grupo ay pawang nanloloko o rumaraket lamang. Makikilala nila si Jack Colmenares (Enzo Pineda) at kukunin ang kanilang serbisyo sa halagang isang milyong piso. Bagama’t may alinlangan na sila’y mabuking, tatanggapin ni Carmel ang trabaho para maisalba ang marerematang bahay ng kanyang lola. Mapaalis kaya nila Carmel ang mga multo sa bahay ni Jack? Paano kung sila ay mabuking? Paano kung totoo ang mga multo sa bahay ni Jack? Makaligtas kaya sila sa mga ito?
Walang masyadong bagong inihain ang Da One That Ghost Away ((DOTGA). Pawang luma ang konsepto maging ang mga patawa nito. Pinilit naman itong itawid mga pangunahing tauhan tulad nila Chiu at Bang na mahuhusay naman ngunit sadyang walang ibubuga ang kabuuan ng pelikula. Bagama’t may kuwentong maituturing, wala itong mabigat na sentro. Walang mabigat na nakataya sa mga tauhan at sitwasyon. Walang mapanghugutan ng anumang emosyon ang mga manonood. Maging ang mga patawa’y tila gasgas at napaglumaan na. May mga ilang kiliti ngunit hindi naman patok. Madaming eksenang nakakaburyo at nakakaantok. Hindi malinaw ang nais iparating o ipadama ng pelikula. Nananakot ba sila o nagpapatawa? Kung parehas man, parehas na kulang ang mga ito. Maayos pa naman sana ang mga special effects at disenyo ng peikula...maayos din ang mga kuha. Yun nga lang, wala itong kaluluwa – marahil naging multo na rin lamang ang sana’y ikinaganda nito.
May mensahe ng pagpapatawad sa pelikula. Malinaw ito at naging dalisay sa bandang huli. Ngunit kung susuriin pang maigi, naka-sentro ang pelikula sa pagkunsinti sa “raket” na maliwanag na panloloko  ng kapwa. Pawang hindi sapat ang naging kaparusahan sa kanila, bagkus, pinapalabas pa silang mga bayani sa huli. Nakakabahala ito. Maging kung paanong ipinakita ang lakas ng kapangyarihang itim. Saan mo man tingnan o ilagay, ang lahat ng ito’y sa kadiliman at para ipakita ang uri ng lakas nito ay talagang hindi katanggap-tanggap. Maaari namang gawing katatawanan ang mga patungkol sa multo ngunit dapat may maayos na pinangagalingan at marapat na katwiran sa kabuuan. Hindi ito maliwanag sa pelikula.
Hindi sapat na dahilan ang matinding pangangailangan para manloko ng kapwa at hindi man lang makaramdam ng pagsisisi kung hindi pa malalagay sa bingit ng panganib. Lalong hindi magandang dahilan ang paggamit ng kapangyarihan sa paghihiganti. Bagama’t nariyan ang pagiging magalang ng mga tauhan sa nakakatanda, at pagiging maalalahanin sa pamilya – ang kabuuang mensahe na nais ipahiwatig ng DOTGA ay lubhang nakakabahala. Nararapat lamang na gabayan ang mga batang manonood at sa ganang CINEMA, angkop lamang ang palabas sa mga may gulang 14 pataas.