LEAD CAST: Adrian Cabido, Allen Dizon, Bangs
Garcia, Victor Basa; DIRECTOR: Mel Chonglo; SCREENPLAY: Ricky Lee; Director of Photography: Nap Jamir; Production Design: Edgar Littaua; LOCATION:
Quezon, 1950s: GENRE: Drama, Thriller; RUNNING TIME:120 minutes; DISTRIBUTOR: Sineng Pambamsa
Technical assessment: 2.5
Moral assessment: 2
MTRCB rating: PG13
CINEMA
rating: PG18
Ang
10-taong gulang na si Carding (Cabido) ay tatlong taon nang ulila buhat nang
maaksidente ang kanyang mga magulang sa Maynila. Ang kakulangan sanhi ng
biglaang pagkawala ng kanyang mga magulang ay mapupunuan ng kanyang
pakikipagkaibigan kina Samuel Corazon (Allen Dizon), isang Kapitan ng
Philippine Constabulary, at sa kanyang kinakasamang si Lauriana (Bangs Garcia),
isang mananayaw sa barrio. Sa simula ay para silang isang maliit na pamilya
kung saan saksi ang bata sa malagkit na lambingan nina Samuel at Lauriana. Pero
sa isang iglap ay biglang mababago ang tema at makikita ni Carding ang
sunod-sunod na karahasan dahil sa matinding selos at takot ng lalake maagaw ng
iba ang kinakasamang dalaga. Ang mga alaala ng kalupitang ito ay madadala ni
Carding hanggang sa kanyang pagtanda (Basa). Hirap siyang makipagtalik at wala
rin siyang tiwala o awa sa mga katrabaho. Ang pinakamatinding emosyong
nangingibabaw sa kanya ay galit at pagnanasang maipaghiganti ang pagkamatay ni
Lauriana sa kalupitan ni Samuel.
Epektibo sana
ang istilo ng manunulat at direktor na papayapain ang kalooban ng manunuod sa
malumanay at mabagal na daloy ng kuwento at pagsusuyuan nina Samuel at Laurina
sa unang bahagi ng pelikula. Aakalain ng manunuod na isang pagsubaybay lamang
ito sa pagkamulat ni Carding sa mga gawain ng matatanda. Kaya’t matindi ang
dating ng biglang paglantad ng karumaldumal na mga karahasan ni Samuel kay
Lauriana. Maganda ang disenyo ng produksyon dahil sinikap nitong maging tapat
sa dekadang tinutukoy sa mula pinakamaliit na gamit hanggang sa pagkakagawa sa
mga set. Kapansin-pansin din na pinagbuhusan
ng panahon ang pag-iilaw at pagkukulay sa mga eksena. Magaling ang konsepto ng pagkakahubog sa mga
tauhan – ang pait ng kalooban ni Carding dahil wala siyang nagawa para tulungan
si Lauriana, si Lauriana na pilit binibigyang dahilan ang hindi makataong
kalupitan ni Samuel, at si Samuel na lagpas na sa katinuan ang pagmamahal at
kagustuhang siya lamang ang umangkin kay Lauriana. Maganda pero nanatiling
isang konsepto ito dahil mas nabubuo ng mga manunuod sa isip ang gustong
puntahan ng kwento kaysa sa aktuwal na naipakita sa mga eksena. Unang-una,
sadyang napakabagal at maraming paulit-ulit na eksena na kung tutuusin ay
maaring putulin ang kalahati dahil kuha na ng mga manunuod sa unang mga segundo
pa lamang. Nag-uumapaw rin ang mga detalye at side stories na
nakagulo lamang sa daloy ng pelikula. Ikalawa, hindi naging ganap ang pagkabuo
ng kwento ng mga tauhan dahil na rin masyadong mahahaba ang ilang eksenang
hindi na sana kailangan. Ikatlo, hindi epektibo ang pagganap nina Dizon, Garcia
at Basa. Pwede na, pero hindi nabigyang katarungan ang pait, sakit at pagkasira
ng pagkatao na pinagdaraanan ng kani-kanilang ginanapang mga karakter. Tanging
sina Cadibo at Angeli Bayani (ang gumanap na tiyahin) ang naging tapat sa
hinihingi ng kwento.
Napapanahon
sana ang mga isyung inungkat sa Lauriana tulad ng epekto ng
pagtuturo ng taliwas o paglalantad sa bata sa mga negatibong gawain, ang
pag-aabuso ng mga lalake sa asawa o kinakasama, at ang paghihiganti. Kaya
lamang, natakpan ang lahat ng ito ng mahahabang eksena nina Samuel at Laurina
ng pakikipagtalik at karahasan. Nakababagabag din na tila walang pakiaalam
lahat ang mga nasa paligid ni Lauriana bagamat alam naman nila ang pang-aabusong
dinaranas ng dalaga. May maling pagkakaunawa sa pagmamahal—na siyang pangunahin
dahilan kung bakit nagtitiis si Lauriana at nananakit si Samuel. Pero tila
hindi ito natutunan ni Carding nang siya ay tumanda na dahil patuloy pa rin siyang
hindi nakikiaalam kahit kaya niya at malupit magsalita sa iba kahit maliit at
di sinasadya ang pagkakamali. Tanging ang tauhan ni Bayani lamang ang
kakikitaan tunay na pagtanggap, pag-uunawa at pagmamahal. Sa huling eksena ng
pelikula, gusto mong magdiwang dahil mismong tadhana na
ang gumanti kay Samuel at magkakaroon na siguro ng kapayapaan at paghihilom si
Carding pero sa kabilang banda, tila mas malalim ang panlulumo at kawalang
pag-asa na nararamdaman ng manunuod dahil mas matimbang ang ang mensahe ng
karahasan kaysa sa pagmamahal at pagpapatawad.
Nakapagtataka
na PG13 lamang ang iginawad ng MTRCB samantalang tigib sa karahasan, sekswal at
negatibong mga elemento ang tema at lenguahe. Tiyak naming walang magulang ang
magugustuhang mapanuod ng kanilang mga teenager
ang pelikula kahit na kasama pa sila para gumabay.
