Ang Manananggal sa Unit 23B

Direction: Prime Cruz;  Lead Cast: Ryzza Cenon, Martin del Rosario, Cholo Barretto, Vangie Labanan;   Story/Screenplay; Jen Chuanunsu;  Editing: Galileo Te; Cinematography: Tey Clamor; Producer: Perci Intalan, Jun Lana; Location: Metro Manila; Genre: Romantic Thriller; Distributor: The Ideal First Company  Running Time: 82 minutes.

Technical assessment: 3  

Moral assessment: 3 

CINEMA rating: V18 

Si Jewel (Cenon) ay isang misteryosang dalaga na mag-isang naninirahan sa Unit 23B. Sa umaga, siya ay isang mahiyaing guro ng Ingles sa internet pero sa gabi, siya ay nagbabagong-anyo at nagiging mapusok at mapang-akit. Lilipat sa gusali nila si Nico (del Rng osario) at kanyang lola (Labalan). Magsasanga ang kanilang landas at buhay nang maging magkalapit silang magkaibigan. Dagdag pa ang pagkakasundo ni Lola at Jewel sa isa’t isa. Unti-unti ay mahuhulog ang loob ni Nico kay Jewel, kaya nga lamang ay may matinding lihim ang dalaga na maaring makasira sa kanilang pagkakaibigan o sa buhay ni Nico. 

Sinikap ni Prime Cruz na bigyan ng bagong kahulugan ang alamat at kwentong bayan ng mga manananggal sa pagsilip ng pagiging tao nito at pagkakaroon ng kakayahang magmahal at magpahalaga. Salungat ito sa nakasanayang pananaw sa mga nilalang ng Literaturang Filipino. Hindi maikakaila ang husay ng sinematograpiya nito na kahit ang mga hindi nakaiintindi ng kasanayang ito ay mapapansin ang laro ng ilaw at imahen ng mga eksena. Kapuri-puri rin ang daloy ng kwento. Tama ang paninimbang kung kailan dadaanin sa kilig ang pag-usbong ng pag-ibig at sindak sa pagkakatuklas sa tunay na katauhan ni Jewel. Malaking bagay ang karakter at pagkakaganap ni Lola dahil nabigyan nito ng gaan at katotohanan ang relasyon nina Nico at Jewel. Mahina ang pagkakagananp ni Nico. Wala siyang iniwan sa kapirasong kahoy na nabarnisan sa labas pero hungkag sa loob. Pwede nang patawarin ang mala-robot na pag atake ni Cenon kay Jewel, hindi siya kapanipaniwala sa kabaitan o sa pag-aakit pero mayroon namang mga pagkakataon ng kinang tuwing nilalabanan niya ang pagbabagong anyo (kaya siguro maya’t maya ang mga eksenang ito para mapanindigan na humusay nang gumanap si Cenon). Ang tambalan nina Cenon at del Rosario ang pinakamahina sa pelikula. Wala silang “chemistry”, ika nga. Maganda ang materyal at ang sining nito. Mas mapaghuhusay sana ang pelikula kung mas bihasa ang mga gumanap. Ang pinakamatitibay na eksena ay kung kailan tahimik na nagkakatinginan lamang silang dalawa. Walang kumikilos,walang nagsasalita pero napakalakas ng damdamin sa pagitan at napakarami nang maaring pagmuni-munian. 

Dahil ang kinatatayuan ng kwento ay tungkol sa manananggal, asahan na may mga mamamatay o mga ilang karumaldumal na eksena. Pero sa mga kamay ni Cruz, hindi ito ang kanyang binigyang-diin. Sa halip, ipinakita ang pagsusumikap ng isang nilalang na labanan ang tawag ng laman at kung papaanong ang pag-ibig ay mas makapangyarihan kaysa kamunduhan. Malakas din ang mensahe sa pamilya at pag-aalaga sa matatanda at nagtangka rin si Cruz na pahagingan ang isyu ng “EJK” o extra judicial killings. Samakatuwid, sa gitna ng konteksto ng likas na patayan dahil sa tema ng “manananggal”, naisingit ang tema ng buhay, pagmamahal at paggalang sa tao. Kailangan nga lamang ng mas mature  na manunood na may matalim na kabatiran at malawak na pag-iisip para hindi mauwi sa simpleng naratibo tungkol sa hindi makatotohan nilalang or sex and violence ang pelikula.