Tuesday, June 17, 2014

Maybe this time

DIRECTOR: Jerry Lopez-Sineneng  LEAD CAST: Sarah Geronimo, Coco Martin, Ruffa Gutierrez
SCREENWRITER: Melai Mongue and Anton Santamaria  PRODUCER:  Star Cinema  GENRE: Romantic Comedy  LOCATION:  Antipolo/ Manila  RUNNING TIME:   1 hour: 55 mins.

Technical assessment: 2
Moral assessment: 3
CINEMA rating: V 13 (For viewers 13 years old and below with parental guidance)
                                                           
Magkakatagpo ang landas nina Steph (Sarah Geronimo) at Tonio (Coco Martin) isang tag-araw ng mag-volunteer si Steph sa isang outreach project sa baryo nila Tonio. Bagama’t hindi kaaya-aya sa simula ang kanilang pagtatagpo, unti-unti pa rin silang magkakapalagayan ng loob hanggang sa tuluyan silang ma-in love sa isa’t-isa. Ngunit sa di-inaasahang pagkakataon ay bigla na lamang maglalaho si Tonio nang walang paalam kay Steph. Mangingiibang-bayan pala ito para magtrabaho. Maiiwang wasak ang puso ni Steph ngunit ipagpapatuloy pa rin niya ang buhay at magiging matagumpay siyang executive sa Maynila. Makalipas ang halos pitong taon, hindi niya akalain na magtatagpong muli ang kanilang landas. Maaatasan si Steph  na ihanda si Tonio para bumagay sa mundo ni Monica (Ruffa Gutierrez), ang boss ni Steph na siya na ngayong kasintahan ni Tonio.
Isang pelikulang naka-kahon sa formula ng Star Cinema romantic comedy ang Maybe This Time. Kitang-kita ang kamay ng produksyon sa pagpapatakbo ng kuwento at tila hindi na kelangan pang tapusin ang pelikula at alam na ng manonood ang kakahinatnan ng kuwento. Walang gaanong bigat sa mga karakter. Hindi ang karakter ang naging sentro ng pelikula kundi ang mga artista mismo. Halatang ibinagay lahat sa kanila ang kuwento pero ang naging resulta pa rin ay isang kuwentong pinilit gawing bagay ang mga artista at karakter na hindi bagay sa isa’t-isa. Bagama’t pasado naman ang pag-arte ng mga pangunahing tauhan, hindi maitatangging maraming eksensang pawang alangan ang mga karakter sa isa’t-isa. Sa kabuuan, walang gaanong mararamdaman sa pelikula dahil hindi nito nahalukay ang mga tunay na damdamin ng mga tauhan. Ang lahat ay nasa alaala at dayalogo na lang. Hindi gaanong ramdam ang kilig dahil pawang pilit ang pagtatambal sa mga tauhan, pati ang mga sitwasyong kanilang ginagawalan ay pawang mga hindi naka-angkla sa matibay na realidad.  Salamat na lang sa ilang masasaya at nakakatuwang eksena. Kahit paano, may kaunting aliw pa rin itong naidulot sa manonood.
Ang Maybe This Time ay sumasalamin sa maraming komplikasyon ng pag-ibig. Pinaka-sentro ng pelikula ay ang mga nakapaligid sa dalawang taong nagmamahalan. Laging sinasabi ng pelikula na hindi sapat ang pagmamahal sa isa’t-isa ngunit dapat ding isaalang-alang ang lipunang madalas ay pumupuna at nanghuhusga. Maaring ito ay totoong nangyayari at tunay nga namang hindi nararapat sa lahat ng pagkakataon. Maliwanag ang mensahe ng pelikula kung  ang usapin ng mapagmatang lipunan ang titingnan. Hindi rin naman maaaring husgasan ang kahinaan ng mga karakter sa pagdedesisyon lalo pa’t ito ay idikta ng lipunan at mga taong itinuturing na nakatataas tulad ng magulang at amo. Ngunit kahanga-hanga pa rin ang pagsunod ng mga tauhan sa ngalan ng wagas na pagmamahal. Kita namang malinis ang mga hangarin nila sa pag-ibig…at madalas din ay isinasa-isang-tabi nila ang kanilang sarili alang-alang sa pamilya. Marahil ang nais lang sabihin ng pelikula ay isang simpleng mensahe na ang tunay na pag-ibig ay nakapaghihintay ng tamang panahon at pagkakataon.